کاش از جنس جنون بال و پری بود مرا
مثل سیمرغ از اینجا سفری بود مرا
از همان کوچه که سر می شکند دیوارش
باز در حالت مستی گذری بود مرا
رقص زلفت سر نی دیدم و با خود گفتم
بین هفتاد و دو سر کاش سری بود مرا
هیچ پروا دلم از دغدغه راه نداشت
چون تو ای عشق اگر همسفری بود مرا
پیشتر زآنکه رسد مرگ، بمیری هنراست
کاش ای کاش که روزی هنری بود مرا
الحمدلله الذی جعلنا من المتمسکین بولایة علی ابن ابی طالب والأئمةالمعصومین علیهم السلام
در فصل خطر امیر را گم نکنید
آن وسعت بی نظیر را گم نکنید
تنها ره جنت از علی (ع) میگذرد
ای همسفران غدیر را گم نکنید
امام صادق علیه السلام فرمودند:
روزه روز غدیرخم با روزه تمام عمرجهان برابر است.یعنی اگر انسانی همیشه زنده باشدوهمه عمر را روزه بگیرد،ثواب او به اندازه ثواب روزه عید غدیر است.
عید بزرگ ولایت بر شما مبارک باد
نامت چیست ؟
- آدم
محل تولد ؟
- بهشت پاک
اینک محل سکونت ؟
- زمین خاک
قدت ؟
- روزی چنان بلند که همسایه خدا ، اینک به قدر سایه بختم به روی خاک
اعضای خانواده ؟
- حوای خوب و پاک ، قابیل خشمناک ، هابیل زیر خاک
روز تولد ؟
- روز جمعه ، به گمانم که روز عشق
رنگت ؟
- اینک فقط سیاه ، ز شرم چنان گناه
چشمت ؟
- رنگی به رنگ بارش باران ، که ببارد ز آسمان
وزنت ؟
- نه آن چنان سبک که پرم در هوای دوست ، نه آن چنان وزین که نشینم بر این زمین
جنست ؟
- نیمی مرا ز خاک ، نیم دگر خدا
شغلت ؟
- در کار کشت امیدم ، به روی خاک
شاکی تو ؟
- خدا
نام وکیل ؟
- آن هم فقط خدا
جرمت ؟
- یک سیب از درخت وسوسه
تنها همین ؟
- همین !!!
حکمت ؟
- تبعید در زمین
همدست در گناه ؟
- حوای آشنا
ترسیده ای ؟
- کمی
ز چه ؟
- که شوم من اسیر خاک
آیا کسی به ملاقاتت آمده است ؟
- بلی
که ؟
- گاهی فقط خدا
داری گلایه ای ؟
- دیگر گلایه نه ، ولی . . .
ولی که چه ؟
- حکمی چنین ، آن هم به یک گناه !!!
دلتنگ گشته ای ؟
- زیاد
برای که ؟
- تنها فقط خدا
آورده ای سند ؟
- بلی
چه؟
- دو قطره اشک
داری تو ضامنی ؟
- بلی
چه کس ؟
- تنها کسم خدا
در آخرین دفاع ؟
- می خوانمش ، چنان که اجابت کند مرا .
السلام علیک یا مولانا یا علی ابن موسی الرضا المرتضی
چشمم به هیچ پنجره رغبت نمی کند
جز با ضریح پاک تو صحبت نمی کند
دیگر کبوتر دل من، آب و دانه را
جز با کبوتران تو قسمت نمی کند
شاید هنوز این همه باران اشتیاق
در آستان دوست کفایت نمی کند
شاید هنوز بنده ی خاکم که گنبدت
من را به آسمان تو دعوت نمی کند
مولا نگو که این پر و بال شکسته را
باران مرهم تو شفاعت نمی کند
آخر بدون مرحمت چشم های تو
این خسته را خدا هم اجابت نمی کند
خواندی مرا، و گرنه بدون اشاره ات
قلبم چنین هوای زیارت نمی کند
آقا اجازه! این دو سه خط را خودت بخوان!
قبل از هجوم سرزنش و حرف دیگران
آقا اجازه! پشت به من کرده قلبتان
دیگر نمی دهد به دلم روی خوش نشان!
قصدم گلایه نیست، اجازه! نه به خدا!
اصلا به این نوشته بگویید «داستان»
من خسته ام از آتش و از خاک، از زمین
از احتمال فاجعه، از آخرالزمان!
آقا اجازه! سنگ شدم، مانده در کویر
باران بیار و باز بباران از آسمان
اهل بهشت یا که جهنم؟ خودت بگو!
آقا اجازه! ما که نه در این و نه در آن!
«یک پای در جهنم و یک پای در بهشت»
یا زیر دستهای نجیب تو در امان!
آقا اجازه!............................
.......................................!
باشد! صبور می شوم اما تو لااقل
دستی برای من بده از دورها تکان...
آقا اجازه! خسته‌ام از این همه فریب
از های و هوی مردم این شهر نانجیب
آقا اجازه! پنجره‌ها سنگ گشته‌اند
دیوارهای سنگی از کوچه بی نصیب
آقا اجازه! باز به من طعنه می‌زنند
عاشق ندیده‌های پر از نفرت رقیب
«شیرین»ی وجود مرا «تلخ» می‌کنند
«فرهاد»های کینه پرست پر از فریب
آقا اجازه! «گندم» و «حوا» بهانه بود
«آدم» نمی‌شویم! بیا: ماجرای «سیب»!
باشد! سکوت می‌کنم اما خودت ببین ... !
آقا اجازه! منتظرند اینهمه غریب ....
.: Weblog Themes By Pichak :.