آنچه درسوگ تو ای پاکترازپاک گذشت
نتوان گفت که هر لحظه، چه غمناک گذشت
اشک ها بر روی گلگون آمدند
اهل بیت از شام بیرون آمدند
بردل آنان شراری از بلاست
محمل آنان سیه پوش عزاست
من که رفتم از برت با چشم تر
حال برگشتم ولی خونین جگر
بادلی لبریز از اندوه وغم
قد کمان گردیده از تیرستم
هیچ می دانی عدو بامن چه کرد
با من بشکسته دل دشمن چه کرد
تیره بختانی که خون دل مرده اند
مجلس نامحرمانم برده اند
غنچه غنچه خون زدل دیدم حسین(ع)
راس تو درطشت زر دیدم حسین(ع)
خیزوبین افتاده ام ازپاحسین(ع)
دیده ای دارم زغم دریا حسین(ع)
امام صادق (ع):
بَکَتِ السَّماءُ عَلَی الحُسَینِ أربَعینَ یَوْماً بِالدَّمِ.
آسمان چهل روز بر حسین (ع)، خون گریه کرد.
.: Weblog Themes By Pichak :.