خوش به حال آسمون
که هر وقت دلش بگيره بي بهونه مي باره
به کسي توجه نمي کنه از کسي خجالت نمي کشه
مي باره و مي باره و مي باره ...
اونقدر مي باره تا آبي بشه ... آفتابي بشه ...
کاش ... کاش ميشد مثل آسمون بود
کاش ميشد وقتي دلت گرفت اونقدر بباري تا بالاخره آفتابي بشي
بعدش هم انگار نه انگار که بارشي بوده
انگار نه انگار که غمي بوده
همه چيز فراموشت بشه
کاش ميشد ...