بارالها! 

در پیشگاه تو ایستاده‌ام،

و دست‌هایم را به سوى تو بلند کرده‌ام،

آگاهم که در بندگى‌ات کوتاهى نموده و در فرمانبرى‌ات سستى کرده‌ام،

اگر راه حیا را مى‌پیمودم از خواستن و دعا کردن مى‌ترسیدم ...

ولى … پروردگارم!

آن گاه که شنیدم گناهکاران را به درگاهت فرا مى‌خوانى،

و آنان را به بخشش نیکو و ثواب وعده مى‌دهى،

براى پیروى ندایت آمدم،

و به مهربانى‌هاى مهربان‌ترین مهربانان پناه آوردم.

 واى بر من اگر رحمت گسترده‌ات مرا فرانگیرد،

اگر مرا از درگاهت برانى، پس به درگاه چه کسى روی آورم؟ 

الهی ! 

 اگر تو محروم کنی پس کیست که روزیم دهد واگر تو خوارم کنی پس کیست که یاریم دهد.

خدایا ! 

 براستی هرکس به تو راه جوید راهش روشن است وهرکه به تو پناه جوید پناه دارد. 

بار الها !

اگر خطاهایم مرا از فطرت انداخته پس بدان اعتماد خوبی که به تو دارم از من درگذر.

خدایا!

خسته ام.دلگشاتر از تو کیست؟!

درمانده ام.کریم تر از تو کجاست؟!

پروردگارا!

سر بر دامن که بگذارد، دلخسته ای که جز تو پناه ندارد ؟! ای بانی مهربانیهای پنهان...

مهربانا !

حیران توام ! حیران ترم کن !

خدایا !

هر که مست از شراب چشم تو نیست، زنده به چیست ؟!

خدایا !

به من آداب عاشقی بیاموز !

خدایا !

به چشمانم گریه بیاموز !

خوشا به حال آنان که اشک را نه بر گونه های خویش که بر دامان دستهای تو می بارند.

خوشا به حال آنان که در گریه های شبانه ، سر بر شانه تو دارند .

ما را آغوش اجابتی این چنین ، عنایت کن..

الهی! به حرمت راز و نیاز اهل راز و نیازت، این نااهل را سوز و گداز ده.

به حق لطف وکرمت،ای مهربان ترین مهربانان...

آمین یا رب العالمین

                                                                                 التماس دعا

      شب قدر آمده تا قدر دل خویش بدانیم

                            لیلة القدر عزیزیست بیا دل بتکانیم

  از بیت خدا عازم دیدار على(ع) است

                                           مولود حریم ازلى در دل کعبه

   در خانه‏ى حق کشته‏ى خونبار على(ع) است

                                   در کوفه‏ ى غربت، شده دلتنگ مدینه

   مقتول غم هجر رخ یار على(ع) است

                                با لشگرى از بى کسى و محنت و اندوه

   تنها و غریبانه علمدار على(ع) است

                             چون هاله‏ ى همرنگ شفق بر رخ مهتاب

    با چهره‏ ى خود ماه شب تار على(ع) است

                                      خون از غم او دیده محراب بگرید

    در بى کسى عشق گرفتار على(ع) است

                                  با شوق و تمناى وصالش همه‏ ى عمر

    شب تا به سحر عاشق بیدار على(ع) است

                           در خانه ‏ى حق آمد و در خانه‏ ى حق رفت

   معشوق خدا، عاشق دادار على(ع) است

                         آن کس که خضاب رخش از خون سرش شد

    بر رفتن این گونه خریدار على(ع) است

                            عمرى به دل چاه، غم و غصه ‏ى دل گفت

    با قلب پر از شعله شرر بار على(ع) است

                                  در کوفه ولى خون جگر از داغ مدینه

    در یاد جفاى در و دیوار على(ع) است

                              گر چه شده در کوفه پر از خون سر، اما

    مقتول غم کوچه و مسمار على(ع) است

            **************************************

روزی مردی خواب عجیبی دید.

دید که رفته پیش فرشته ها و به کارهای آنها نگاه می کند .

هنگام ورود دسته ی بزرگی از فرشتگان را دید که سخت مشغول کارند وتند تند نامه هایی را که توسط پیکها از زمین می رسند باز می کنند و آنها را داخل جعبه هایی می گذارند.

مرد از فرشته ای پرسید: شما دارید چکار می کنید؟

فرشته در حالی که داشت نامه ای را باز می کرد گفت : اینجا بخش دریافت است و ما دعاها و تقاضاهای مردم را از خداوند تحویل می گیریم .

مرد کمی جلوتر رفت . باز دسته ی بزرگی از فرشتگان را دید که کاغذ هایی را داخل پاکت می کنند و آنها را توسط پیکهایی به زمین می فرستند .

مرد پرسید :شماها چکار می کنید ؟

یکی از فرشتگان با عجله گفت : اینجا بخش ارسال است ما الطاف و رحمت های خداوند را برای بندگان به زمین می فرستیم . 

مرد کمی جلوتر رفت ویک فرشته را دید که بیکار نشسته .

مرد با تعجب از فرشته پرسید : شما اینجا چه می کنید وچرا بیکارید؟

فرشته جواب داد : اینجا بخش تصدیق جواب است . مردمی که دعاهایشان مستجاب شده باید جواب بفرستند ولی عده ی بسیار کمی جواب می دهند .

مرد از فرشته پرسید :مردم چگونه می توانند جواب بفرستند؟

فرشته پاسخ داد : بسیار ساده فقط کافیست بگویند:خدایا شکر...

مهربانا!

ادای شکر تو را هیچ زبان نیست و دریای فضل تو را هیچ کران نیست

هدایت کن بر ما رهی که بهتر از آن نیست.

پروردگارا!

ما از غافلانیم نه از کافرانیم،

نگاهدار تا پریشان نشویم و در راه آر تاسرگردان نشویم.

                                                                                                              التماس دعا

             اللهم ارنی الطلعة الرشیدة

  با اشک زچشمانم بیرون شده بینائی

                                   ای پادشه خوبان داداز غم تنهائی

  عشقت چو به دل آمد بی نام ونشانم کرد

                                    تیر غم هجرانت ای یار کمانم کرد

  مارا نبود دلبر غیر ازتو دگر یاری

                             این خسته مسکین را از لطف نما یاری

  این دل اگر کم است بگو سر بیاورم

                                      یا امر کن که یک دل دیگر بیاورم

  مولا خلاصه عرض کنم دوست دارمت

                                           دیگر نشد عبارت بهتر بیاورم

حضرت مهدی (عج) می فرمایند:

اگرشیعیان ما که خداوند آنها را به طاعت و بندگى خویش موفق بدارد،در وفاى به عهد و پیمان الهى اتحاد اتفاق مى داشتند و عهد و پیمان را محترم مـى شمردند, سعادت دیـدار مـا به تـاخـیـر نمـى افتـاد و زودتـر به سعادت دیـدار ما نـائـل مى شدند.

برچهره پر زنور مهدی(عج) صلوات... برجان ودل صبور مهدی(عج) صلوات...

تا امرفرج شود مهیا بفرست...بهر فرج وظهور مهدی(عج) صلوات

           اللهم عجل لولیک الفرج

رهای نای نیستان خدا کند که بیایی

         ضمیر روشن باران خدا کند که بیایی

                      بلوغ قدر سپیدی بلوغ سبز رهایی

                           معاد رویش انسان خدا کند که بیایی

                                      به انهدام سیاهی به انهدام جهالت

                                              سفیر ناشر قرآن خدا کند که بیایی

          نماز خالص عشقی، رجاء منتظرانی

                 زلال چشمه ایمان خدا کند که بیایی

                      تو شهر سبز صیامی طلوع نظم سلامی

                                    هلا تو رمز بهاران خدا کند که بیایی

                                        غبار رنج زمین را، فضای تلخ زمان را

                                             بهار صبح تو درمان خدا کند که بیایی

به نام مهربان ترین مهربانان

دیدار دوست نیاز به مطامع دنیایی ندارد، آراستگی درون می خواهد و یک دل وارسته، پس اگر دل در گرو یار داری آماده شو، تا با کاروان عشق راهی دیاری شوی که همه چیز اوست و دیگر هیچ.
آنجا دیگر نه منیت معنا دارد و نه خودخواهی هر چه هست ذات لایزال اوست و سجده به درگاهش، شاید با راز و نیازهای بی وقفه در مراسمی که اعتکافش نام نهاده اند، در مکانی که مقدس ترین جای روی زمین است تو نیز در زمره مقربان درگاهش قرار گیری و دلت را به ریسمانش چنگ زنی.

اعتکاف، آغاز راه مشتاقان و تشنگان معرفت است، راهی که باید خاضعانه دل در طبق اخلاص نهاد و با گذشتن از مراحل سلوک، پله پله به عرش کبریایی رسید.
اعتکاف معجون تمامی عبادتها به شمار می رود، برگرفته از عبادتهایی چون نماز، روزه، حج، جهاد و امر به معروف و نهی از منکر.
سه روز ماندن در مسجد آن هم در ماه رجب المرجب، انسان را از خواسته ها و تمایلات مادی و دنیایی دور نگاه می دارد و روزه گرفتن آن به انسان شیرینی تقرب به خداوند متعال را می چشاند.
اعتکاف فصل زیبای بارش رحمت الهی، شستن آلودگی های روح و نورانی ساختن دل است. چونان، بالی است برای پریدن و رها شدن از هر آنچه انسان را در ورطه مادیات به بند کشیده است.
اعتکاف در حقیقت نقطه و حلقه اتصال عبد با معبود است. اعتکاف غبار مادیات از دل زدودن است، بهترین فرصت برای انس با خداست، چشیدن طعم واقعی بندگی است، مناسب ترین میدان برای به زمین زدن وابستگی ها و در نهایت، خدایی شدن است.
اعتکاف بریدن از غیر و پیوستن به دوست برای دوباره برگشتن به جامعه است، اعتکاف هجرتی درونی برای سیر در دنیای باطن و مروری بر نفسانیات خویش است اعتکاف تمرینی است سه روزه، با شب زنده داری و روزه داری و عبادت و راز و نیازهای عاشقانه با معبود تا یک عمر در معبد نیاز و سجده گاه راز و نیاز ، معتکف حریم بندگی باشیم.

اعتکاف در اصل جهاد با نفس است تا روح انسان به جلای معنوی صیقل خورد و تمام وجودش سرشار از عشق و ارادت به درگاه الهی شود.

                         ****************************************

در خصوص روزه ایام البیض در ماه رجب سفارش های بسیاری شده است از جمله پیامبر)ص) فرمودند: هر کس سه روز از وسط ماه رجب (سیزدهم و چهاردهم و پانزدهم) را روزه بدارد و در شبهایش به نماز شب قیام کند، از دنیا رحلت نمی کند مگر با توبه نصوح.
حضرت علی (ع) نیز فرمودند:هر کس یک روز از ماه رجب را در اول یا وسط یا آخر آن روزه بگیرد، گناهان او بخشیده می شود.
امام صادق (ع) نیز در این زمینه می فرمایند: کسی که ایام البیض از ماه رجب را روزه بگیرد، خداوند به ازای هر روز، ثواب روزه داری و شب زنده داری یک سال را برای او بنویسد، و در روز قیامت، در جایگاه ایمن شدگان از آتش دوزخ خواهد ایستاد.

 منبع:ایرنا

                                                                             التماس دعا

 
 چشم بد دور، عمرتان بسیار 

 کس نبیند ملالتان آقا! 
 ما نمردیم خون دل بخوری 
 تخت باشد خیالتان آقا! 

                                      هست خاموشی‌ات پر از فریاد
                                      در تو آرامشی است طوفانی
"                                      الذی انزل السکینه" تو را
                                       کرده سرشار از فراوانی

 واژه‌ها از لبت تراویدند
 پرصلابت، پرعاطفه، پرشور
 آفریدند در دل مردم
 عزت، آمادگی، حماسه، حضور

                                        این حماسه همه ز یمن تو بود
                                        گرچه از آن مردمش خواندی
                                         رهبرا! تا ابد ولی محبوب
                                         در دل عاشقان خود ماندی

 سهم دلدادگان تو سلوی
 قسمتِ دشمنان تو سجیل
 رهبری نیست در جهان جز تو
 که ز امت چنین کند تجلیل

                                        نسل سوم چو نسل اول هست
                                        با شعف با شعور با باور
                                        جاری است انقلاب چون کوثر
                                        هان! "فصل لربک وانحر"

 گرچه در باغ سینه‌ات داری
 لطف‌ها، مهرها، محبت‌ها
 گفتی اما نمی‌روی چو حسین
 تا ابد زیر بار بدعت‌ها!

                                       ناگهان در نماز جمعه شهر
                                      عطر محراب جمکران گل کرد
                                       بغض تو تا شکست بر لب‌ها
                                      ذکر یا صاحب الزمان)عج) گل کرد

 جان ایران! چه شد که جانت را
 جان ناقابلی گمان کردی؟!
 آبروی همه مسلمانان
 اشک ما را چرا درآوردی؟!

                                   جسم تو کامل است، ناقص نیست
                                   می‌دهد عطر یک بغل گل یاس
                                    دستت اما حکایتی دارد...
                                    رَحِمَ اللهُ عَمِی العباس!

شاعر:حجت‌الاسلام جواد محمدزمانی