السلام علی قلب زینب الصبور

     اگرچه در سفر شام رنج و صدمه کشیدم

     هزار شکر شها ماندم و مزار تو دیدم

     چگونه شرح دهم نازنین برادر زینب.س

     تو خود گواه منی کاندرین سفر چه کشیدم

     به زیر نیزه و شمشیر و سنگ و خنجر و پیکان

     چو یافتم بدنت مرگ خویشتن طلبیدم

     شب و خرابه و آه یتیم و غربت و ظلمت

     چنان نمود که دل از حیات خویش بریدم

     ازان زمان که تو گفتی ز تشنگی جگرم سوخت

      من آب سرد و گوارا بدون غم ، نچشیدم

      گمان مدار که دیگر زیاد زنده بمانم

      گواه قامت خمگشته است و موی سپیدم