دریا غریق مرحمت بی کران تو

                 هفت آسمان، تجلی رنگین کمان تو

                          خورشید ناز می کشد از ذره های خاک

                                               آنجا که صبح می گذرد کاروان تو

صدها فرشته بال نهادند بر زمین

                   تا دامن خدیجه(س) شود میزبان تو

                                   ای جلوه شکوه و جلال پیمبری

                                                     تو حجت همیشه به آل پیمبری

چون تو تمام آینه خلق احمدی

                   هر روز روز تو ست به سال پیمبری

                                   ایام شادمانی و روز ولادت است

                                             هنگام شاد بودن و وقت عبادت است

در مصحف خدای تعالی نوشته بود

                  این نور با طهور ولایت سر شته بود

                           پیش از شروع خلقت این خاک و آسمان

                                           این دانه را به مزرعه عرش کشته بود

عالم هنوز طعم محبت به جان نداشت

                 حب تو در صحیفه مومن نوشته بود

                                ما را ببخش مدح تو کوثر نداشتیم

                                                     ما غیر چند واژه ابتر نداشتیم

در مجمع خلایق حق فاطمه یکی است

                  این وحدت است شامل کثرت نمی شود

                                هر دختری که ام امامت نمی شود

                                                    یا مادر پیمبر رحمت نمی شود

از اینکه آب مهریه ات بود روشن است

                  هر خانه ای که خانه رحمت نمی شود

                                      فردا بیا که باز قیامت بپا کنی

                                             ای بانویی که بی تو قیامت نمی شود